Gumising ako kanina. Wala na si Mama. Buhay pa naman s’ya, nasa palengke lang at nagtitinda. Binulat ko lahat ng natatakluban sa kusina. Ito lang ang nakita ko: kanin at tinapa. Nagbungkal pa ako kasi baka may itlog man lang o kaya kamatis o kahit patatas. Pero wala talaga. Kanin at tinapa ang tanging katotohanan sa kusina.
Ano ‘yan? Maghapong nakatayo sa bangko ang tatay ko. Maghapong nagtitinda sa palengke ang nanay ko. Tapos, hawot lang ang ulam namin?! Gusto kong magreklamo pero hindi puwede kasi wala naman akong trabaho pa. Hindi na lang ako kumain bilang protesta.
So, nagbasa ako. Tapos, nagsulat. Tapos, naghugas ng pinggan, nagpakain ng aso, naglaba at nagsampay. Parang nagdidilim ang paningin ko at may sumusundot sa sikmura ko. Kaya nilamas ko ang bahaw nang kanin at habang sinasangag ng tutsang-tusta kasama ng bawang; ay gumawa ako ng sawsawan mula sa suka, patis, kalamansi, at asukal. Prinito ang hawot. Nagtimpla ng kape.
Parang lumamig ang hangin at nagliwanag ang paligid. Habang ibinuhos ko ang pagod sa sinangag at hawot ay sabay ring bumuhos ang ulan. Ang sarap matulog pagkatapos.
#
Dyord
Hulyo 22, 2015
Brgy. Lalig, Tiaong, Quezon
No comments:
Post a Comment