Late, Late Show with the Titas of Batangas

‘Meet the Titas of Batangas’ ang isa sa mga nasa to-do-list ko that day - Hulyo 26.

Mga dating kasama sa trabaho sina Tsang Lorie, Tita Mildred, at Honey; mga hingian ko ng tissue, gamot sa sakit ng ulo, crackers or minsan pa nga sandwich na nasa resealable ziplock. Matagal na kong pinapatulog sa kanilang apartment at magyayabangan. Just like the old times.

Naghanda muna kami ni Tita Mildred ng hapunan. Bumili ako ng sukang Pinakurat. Tapos, sinamahan ko si Tita Mildred mo na bumili ng ginisang munggo at tuyo sa Levi town. Puwede namang mag-munggo kahit hindi pa Biyernes. Magsasaing na lang sa bahay.

Pagdating namin sa apartment, andun na si Tsang, kakarating lang. Masakit ang kung anuman at umupo sa kanyang collapsible chair. Agahan pa raw ag huling kain n’ya. “Hindi ka na umiinom ng gamot Ate Lors?” pagtataas ko ng kilay. “Hindi pa nga ulit ako nakakapagpa-check up,” sabi ni Ate Lors habang nasa kuwarto s’ya at nasa may kusina ako. “Tatapusin ko lang muna areng trabaho,” dagdag pa n’ya. “Aba’y hindi nauubos iyan!” sabi ko. Napapagalitan na nga raw s’ya sa bahay at pinapalala ang sakit ay wala naman daw s’yang pampaospital.

Bumili pa si Tsang ng sisig. Di ko na tinanong kung bawal o hindi sa kanya. Bago kumain dumating si Honey, hindi ko alam kung saan galing. I doubt kung pumasok talaga ito ng opisina o nag-uniform lang. Nag-report na s’ya ng mga latest Holywood chika. Pinagkuwentuhan din namin ang I, Tonya. Bago kumain sinabi n’yang s’ya raw ang maghuhugas pagkatapos. Needless to say that naman. Pinaubos na sa’kin ang sisig at munggo dahil hindi naman daw uuwi si Boots ng apartment.

Off the record na lang muna ang mga usapin sa Kagawaran. Walang mabuting balita. Wala, wala kahit isa. After ko pa lang mawala this year, tatlo pang katrabaho ko ang nasa outside world na rin. Kako, magkuwento na lang kayo ng lovelife. *katahimikan for 2 seconds

“So ayun na nga Jord..” si Honey. Hagalpakan kami ng tawa. “You know naman, bawal tayong mabakante,” si Honey ulit.  “Parang totoo,” sabi ni Tita Mildred mo. Na-miss ko rin yung ganitong klase ng humor at tawanan. Sa iba’t ibang circle of friends kasi natin may iba-ibang humor din talaga.

Dapat daw once a week may ganito sabi ni Tsang. Ay parang ano, therapy session? Naiintindihan ko naman ang ngarag sa Programa namin. Laging nag-aalala na wala pa akong ganito o ganyan na isa-submit. Mahalaga rin minsan ‘yung yabangan, tawanan, balakajan deadlines for a moment. Sadly, may isang tita na absent si Ate Cars na masakit ang pus-on. Imi-meet ko na lang some other time. May kumatok sa apartment past 9pm na. Si Boots! Wala nang pagkain ang bati ko. Ano raw meron. “Late, Late Show with Jord Earving!”

Maagang nahihiga ang mga tita. Around 10 pm kasi maaga pa ang call time nila sa Batangas City. Magre-reflect sa dtr, sayang din ang ilang minutong makakaltas sa suweldo. Pambili rin ng katinko. Maganda ang gabi.

#