Lately, nagsusulat ako tungkol sa environment sa isang UN page. Hirapan akong mag-research ng data. Naisip ko rin pre-covid-19 nga, hindi naman talaga tayo ma-research, hindi naman talaga tayo data-driven at evidence-based masyado, lalo na ngayong ang daming limitasyon. Kahit paano naman, matatantiya mo kung paano nag-escalate 'yung krisis natin sa basura, kulang ang landfills, ang daming infectious wastes, balik tayo sa plastik; habang binubuo mo 'yung articles, pati ikaw namomoroblema kung saan matatambak lahat ng basura natin ngayong pandemya.
Nariyan pang may mga operasyon na uli ng mga mina, may mga biyahe ng troso na may food pass, may naglulusot pa rin ng mga pawikan at balintong sa ngalan ng traditional medicine, may napatay dahil sa alitan sa komunidad malapit sa bakawanan, may kumatay ng tamaraw atbp. Parang hindi naman tumigil ang mundo.
Sino na lang ang aasahan mo ng magandang balita sa kalikasan? DENR, sila 'yung may mandato, may resources, competencies at may kapangyarihan! Ayun, nagtambak ng dinurog na dolomite sa Manila Bay. Para raw white sand. Para raw maganda. Quarrying at Reclamation, sa DENR mo pa makikita at sa panahon pa ng pandemya. Na-flatten na talaga ang utak ko para intindihin pa ang mga bagay-bagay.
Sana isang umagang paggising natin, mapanood sa channel 4 ang isang presscon at may magsabing "it's a prank!"
#
Setyembre 08, 2020
Brgy. Lalig, Tiaong, Quezon
No comments:
Post a Comment