Saturday, January 3, 2015

Cubao, Bow

   Bandang alas-9 na ng gabi. Naghihintay ako ng bus biyaheng Sampalok, Maynila dahil pabalik na uli ng trabaho. Hindi naman ako pwedeng mag-Cubao,pwede naman akong sumakay sa may Shaw Blvd. ng dyip pa-Quiapo para maka-uwi ng San Miguel. Kaya lang, malimit ang holdapan sa Shaw kaya ayokong tumaya. Hintay na lang. 

   Puro Cubao ang dumadaan. Nag-umpisa si E-boy ng joke. Babala: Ang mga sumusunod na ideya ay dulot ng matinding inip. Hindi talaga ganito ang antas ng aming humor. Roy-level po itong humor na ito.

E-boy: 'Cu-bao (Ako, Bow.)
            Nag-iisip ako ng mas walang kwenta...

E-boy: Cu!Ba-o (Naku! Bao!)
            Grabe! Sobrang walang kwenta!

Alquin: ...

Ako: Cuba-O! (Kuba, o! [sabay turo])
         Nag-iisip siya ng malupit, kung meron pa.
         Ang hindi niya alam dal'wa ang bala ko.

Ako: OA?! Buc?! (O.A.?! Book?! [tapos kunwari nagbukas ako ng regalo])
        Napa-isip si E-boy.
E-boy: E wala ka namang kinuha doon sa Cubao!
           Nag-explain pa'ko na reverse yung wordplay.
           ...
           Na-gets na niya.

Alquin: ...

   
        Ititira ko na ang huling bala ko. Babala: Mas walang kwenta ang ss. na mga pangungusap.

Ako: Cub! Aoooo!!! (Cub! [As in baby lion or bear] + Awwww!!![expression ng nakyu-cutan!]= Cub! Awwww!!!)
         Parang wala na siyang ititira.

        5 mins. after

E-boy: Meron pa'ko. 
Ako: Weh! Talaga? Ubos na! Sagad sagad na ang ka-kornihan.
E-boy: ... buelo ...
           Tara dun sa Cubao! (Tara dun sa kubo [slang])

Alquin: ... 
            

   Siguro iniisip ni Alquin na sana makasakay na si Kuya Dyord ng matapos na ang kawalang kwentahan niya. Ang ending: Bumalik din ako kena E-boy para matulog dahil gabi na at walang dumadaang Ab Liner (Sampalok) at malamig na para kena Alquin, Roy, at E-boy. May sakit pa naman sila. Madaling araw na'ko luluwas, so nagpalamig lang kami doon sa may Seben-Ileben.
     
   Sabi ko kay Alquin, baka naman pwedeng sa Kamias na lang ako, p'reho lang namang maasim 'yung dalawa. haha Nakakatawa di ba?

   Sa pag-uumpisa ng taon, walang kwenta agad ang entry ko. Mukhang taon-taon akong bumubulok sa pagsulat. 
    

No comments: