Monologues ni Mae Paner. Buhay-buhay ng iba-ibang mga tao sa implementasyon ng tokhang. Nakakakilabot ‘yung mga imahe, bukod sa mga kuha ni Raffy Lerma, ‘yung mga ipinapakita ng aktor sa entablado. Sobrang totoo. Sa panahon ngayon hindi sapat ‘yung totoo lang, kailangan hindi na lang mabasa sa mga dyaryo o maiulat sa national news para maging totoo yung mga pangyayari. Kailangan iparanas mo ‘yung mensahe at dinala kami ni Mae Paner sa mga crime scenes, eskinita, baranggay hall at hanggang sa sementeryo. Totoong tao ‘yung mga nasa statistics ng ejk: ama, panganay, kapatid, kapit-bahay at hindi lahat rapist o salot sa lipunan. Makikitang ang sistematikong pamamaslang ay nakapagpapababa sa humanidad natin bilang isang lipunan. Mapapaisip ka kung paano tayo humantong sa ganito.
Hindi akmang sabihin na maganda ‘yung pagtatanghal. Nakakaliglig at nakakailing at ‘yun ang end goal e, na kahit inihahain sa mukha natin ang mga pagpatay sa mga balita, hindi dapat tayo nasasanay. Hindi ito normal.
May mali.
#
Salamat sa mga ganitong mga pagtatanghal at free admission pa. Salamat sa La Salle Lipa sa pagpapahiram ng entablado at pagbubukas ng gate sa madla.
No comments:
Post a Comment