Bumaba ako ng dyip. Dapat sana sa may checkpoint ako baba pero dahil medyo lutang ako kaya inabot ako hanggang City Mall. Tapos, wala naman pala akong face shield kaya hindi rin ako makakapasok.
Biglang may mga sitsit at paghohoy-hoy, paglingon ko si Uloy, si Bo at si Alfie at napahagalpak ako ng tawa. Mahigit isang taon ko nang hindi nakikita si Bo. Mahigit tatlong taon kong hindi nakita si Alfie na kakagaling lang ng Japan. Isang taon ko ring di nakita si Uloy, huli lang nitong bandang Mayo ngayong taon at saktong-sakto dahil nagpositibo ako noong araw ding 'yun. Edi kulong s'ya sa simbahan nila.
"Bakit buhay pa kayo?!," kako. Kakain pala sila. Day off kasi nina Bo, siguro nahigit lang si Alfie na kumain sa labas. Kanina pa raw sila ikot nang ikot sa bayan. "Andun din ako, kumain ako sa L.S. (siomai)". Kanina rin daw tusok sila nang tusok sa palengke ng Lusacan ng botsi at proben, nakababa ang face mask at nakain e habang nasa likod lang nila ang mga pulis. "Andun din ako kanina, kanina na nga lang uli ako nakatikim ng proben sa Lusacan mahigit sang taon na," kako pero hindi kami nagkita-kita't dito pa kami nagpangabot sa mall.
Kumuha pa ko ng face shield kay Song at ayokong bumili sa labas ng mall at trenta rin. Kakain daw muna sila sa Jollibee. Binalikan ko na sila at nagkuwentuhan kami sa food court. Kesyo nagpakasal si ganito, namatay si ganyan. Hindi nagre-reply si ganito at hindi makutaptapan si ganyan. Hindi na kami nakapag-selfie man lang. Hanggang masaway kami ng security guard dahil pandalawahan lang daw 'yung lamesa, kaya lumabas na lang kami sa McDo. At least doon, al fresco dining.
Parang ganun lang din, parang nitong nagdaang linggo lang kami hindi nagkita-kita. Parang walang nangyari. Hindi na rin nakuhang makapag-selfie. Inalala naman din namin si Roy na nagluluksa dahil sa pagpanaw ni Lola Cherry. Halos dikit-dikit din kasi ang mga bahayan sa bahaging iyon ng Lusacan ang bahay nina Roy kaya hindi pinaligtas ng pandemya. Naalala ko sinendan ko si Roy ng Zoom link para kumustahin man lang, s napagkamalan n'yang seminar ang link. Matino naman ang pamagat ng meeting ko: "Pasok, mag-inang sirena!". Naiwan pa si Roy sa Japan.
Hanggang sa muli, balak naming mamitas ng mga pananim na gulay ni Alfie sa kanyang inaariandong lupa't pataniman.
No comments:
Post a Comment