Noong 2020 sa Tiktok ko lang nakikita sina Top-top, Ten-ten at Puti.
Ngayong 2021, pagkatapos na pagkatapos ni Top-top sa kanyang modules ay ihinatid s'ya ng kapatid ko sa'min. Payat na payat nga kaya sabi ni Mama ipa-pedia ko raw. Wala pa naman akong sweldo. Gusto ring ihatid si Puti sa'min kaso inabutan na ng panibagong kwarantin dahil sa delta variant.
Nakakaawa, nakakatuwa, nakakaasar na nakakapagod din naman ang may bata sa bahay. Nakakaawa kapag kung ano-ano lang ang ginagawa para pumatay ng bagot sa bahay. Nakakaawa dahil pinagbabawalan pala s'ya madalas ng Tita n'ya sa kanila na bumulos. Nakakaawang nakakatawa dahil ang paborito n'yang ulamin ay sardinas. Kaya hinahayaan lang naming kumain nang kumain sa bahay.
Ang kulit na ang likot. Kung ano-anong ginagawang ingay kapag nagising sya sa umaga. Minsan nagsisigaw ng gibberish. Magpapatalbog ng volleyball sa kwarto. Minsan may mga kinikiskis na metal sa tabi mo habang natutulog ka pa. Ang sarap sapakin kahit nagtrabaho ako sa DSWD dati, gusto ko nang patulan. O kaya i-ban ng breakfast. Sanay yata s'ya sa umagang kay gulo. Iniisip ko pa kung pano.
2016. Naalala ko nabanggit ko kay Mama na parang gusto kong mag-ampon ng bata. May mga kakilala naman akong social worker. Agad-agad ay minungkahi n'ya na si Top-top na lang, 'yung pamangkin ko na lang daw 'yung ampunin ko. Ha?! May tatay naman 'yan, gagawa-gawa s'ya 'tas ipapaampon n'yo sa'kin. Looking back, mabuti na lang hindi ako nakinig kay Mama, ang likot-likot na ngayon ni Top-top.
Tsinitsismis daw kami ni Top-top sa ibang manininda sa palengke. Sa kanila raw bawal bumulos at pinapalo rin s'ya ng tita n'ya. "Si Mader [Mama ko], hindi namamalo, palagi lang akong nasisigawan. Si Tito Jord naman napakaarte," sabay kuwento raw nang minsang magpabukas s'ya ng x.o. kendi at sinabi ko raw na baka malaway na 'yung balat. Di ba? 'yung mga bata saka lang iaabot ang kendi kapag laway-laway na kakasubok buksan. Kinuwento rin pala n'yang sumigaw akong mag-alkohol muna s'ya pagkagaling sa banyo.
Top-top sa Zoom meeting ko: "Magtsitsikahan lang uli kayo Tito Jord?". Gusto kong sabihin na anong tsikahan, nagtatrabaho kami rito. Pero minsan 'yung meeting ay office chikahan na nga lang din.
Top-top habang naglalaba kami: "Lagi kang nakangiti, masaya ka ba?".
Umuwi rin si Top-top bago magbukas ang klase ngayong taon. Si Ten-ten naman ang may gustong magbakasyon sa'min, hindi nga lang kami kumportbale na nang may bata dahil sa marami kaming nakakasalamuha sa hanap-buhay lalo na sa puwesto sa palengke. Tumitindi pa rin ang mga naitatalang kaso, hindi pa rin matatapos ang pandemya.
#
Ayun umuwi uli ako, biglaan lang. Nagdadalawang isip ako kung bibili ba ako ng dunkin donut na barkada bundle kasi ang ganda ng pagkapink ng SB19 photo card. Baka mag-appraise 'yung photo card sa future aba, madaling mag-keep ng kalidad ng ganitong collectible. Kaso sinong kakain ng donut? Hindi muna ako bumili.
Pagdating ko sa bahay, halos wala rin pala akong mahihigaan. Andito pala ang dalawang pamangkids; sina Puti at Ten-ten. Pangalawang gabi na raw. Noong unang gabi ay nag-iiyak pa ang sisiga-sigang si Puti dahil nami-miss ang mommy nila. Si Ten-ten kinakantiyawan lang ang kuya n'ya dahil sasama-sama tapos iiyak-iyak naman daw. Si Top-top sa kabilang linya ng videocall ay umiiyak na rin daw dahil hindi nakasama sa Tiaong dahil sa module.
Kinaumagahan. Ginising ako ni Ten-ten. "Hello, Tito Jord!" ang sabi nang nakangiti. Hindi ko alam kung saan nakakuha ng ganoong sweetness ang pamangkin ko pero malamang hindi sa dugo namin 'yun. Anong oras pa lang, alas-sais pasado! Aktibong aktibo na ang magkapatid.
#
Andito pala uli si Ten-ten sa bahay. Hindi umiiyak. Hindi naghahanap ng Mommy. Hindi naglalabas sa riles. Minsan nakapatong lang sya sakin habang nakatagilid akong nakahiga at nag-uubos ng oras sa TikTok. Minsan nagbasa rin kami ng komiks tungkol sa covid19 at dahil wala akong tiyagang magkwento, pagkadating sa ikalimang pahina, sya na ang nagkwento sa sarili nya. Hindi pa sya nakakabasa, binabasa nya lang 'yung mga drawing. Matakaw din s'ya sa tulog. Malikot kapag kumakain. Bigla-biglang kumikilos. Kung ano-anong nasasagi at napaka iritable ko pala sa bata. haha
#
Ginising ako ni Pader kanina. Pinagkakaguluhan na raw si Ten-ten sa may tubigan. Nakatawid na pala ng kalsada pagkagising nya kasi wala nang tao sa bahay. Tulog pa ko is considered wala nang tao kaya sumubok syang baybayin ang diversion road, sumunod kay Mader sa palengke, tumawid at maligaw. Hindi naman daw s'ya umiyak. Ang sagot n'ya kena Ka Unday ay "Ten-ten" sa kanyang pangalan, "Reylani" sa kanyang mommy at "Daddy" para sa kapatid kong si Vernon. Ano ngang pangalan ng daddy mo? sabi nang nakapulot. "Daddy nga!" giit daw ng pamangkin ko. Hindi pa man din considered na nawawala legally, ay nasa 75 shares na agad ang Facebook posts na nanawagan sa magulang ng diumanoy nawawalang bata. Pag-uwi naman n'ya kanina galing sa maghapon na paglalaro sa palengke ay agad n'yang nilabas ang mumurahing donut na balot ng tsokolate na pasalubong n'ya sa'ken. Naalala n'ya na inutang ko kagabi 'yung donut n'ya dahil wala akong matamis.
May kalaro si Ten-ten sa palengke. "Wala akong laruan, magkuwentuhan na lang tayo," sabi n'ya sa kalaro nya. Tinanong n'ya kung sino ang kalaro ng kalaro nya sa kanilang lugar tapos sinabi rin ni Ten-ten na kalaro n'ya ang kuya nyang si Top-top, si Puti at 'yung pinsan nila na madamot sa grapes sa ref nila sa San Pablo. "Niha-hug ko ang kuya ko," tapos niyapos ang kalaro. Pinagmamasdan lang daw ni Mader si Ten. Hindi kami kind environment sa bahay. Kay Rr lang kami naglalambing lahat sa bahay. Inalok si Ten ng aso ng kalaro n'ya. Sampu raw ang aso ng kalaro pero lima lang ang daliri na pinakita kay Ten, "hindi ganyan ang sampu" ganito sabay pakita ng sampung daliri ni Ten sa kalaro. Daliring sinuri ko kanina na nakakarimarim na at hindi magupitan ni Mader dahil gabi na.
#
Pamangkids at church. unang beses dinala si Ten-ten sa simbahan. "nakakahiya," sabi ni Mama. unang tanong ni ten "ano yung church?". kung yun daw ba yung maraming ilaw. ikalawang tanong ni ten, "bakit ang daming tao? may party?". wow nang wow si pamangkid. nang mag-start ang program at nagsitayo ang lahat para sa congregational singing, tumayo si ten sa upuan. "mag-uumpisa na ang party?" nang tumugtog na ang pinao at violin ensemble, nagkekendeng si ten. sinaway ni Mama bilang hindi kami sumasayaw sa simbahan. magagawa mo, eh sa tiktokerist yung bata e.
#
No comments:
Post a Comment