Abril 09, 2017

Nanood ako ng Game of Thrones nang Biyernes ng gabi. Pa-morningan. Paulit-ulit ko lang binabali ang promise ko na isang episode na lang. Malaking kahangalan ang pakiramdam na deserve kong paluwain ang mga mata kapag Biyernes ng gabi.

Mga alas dos na ako nakapagluto ng tanghalian. Buong umaga ng Sabado nanood lang ako ng Game of Thrones. Puyat pa ako. Kaya bago ako nakakain ng tanghalian, medyo hilo-hilo na ako. Nang makakain, saka ako nag-umpisang maglinis ng bahay. Wala na pala akong groseri kundi isang sardinas. Naisip ko yung lindol nung Martes, wala man lang akong solar lamp, pito, flashlight, o de lata, labahin pa lahat ng undies ko. Kami ‘tong gumagala sa mga baranggay para sa disaster preparedness at wala man lang akong Go Bag. Nagwawalis ako nang makaramdam ako ng hilo. Kakain ko lang ah. Napatingin ako sa tubig, umuuga-uga. Lumilindol na naman?

Hindi ko sure kung hilo sa puyat, gutom, o lindol nga pero lumabas ako bitbit ko pa ‘yung walis tambo. Tumingin ako sa poste ng kuryente. Umuuga nga yung mga kable. Tumingin ako sa apartment C, lumilindol nga kapag lumabas sina Ate Cris. Lumalabas nga sila bitbit si Theo at akay si Eyah na umiiyak. Wala ang tatay nila nasa farm, alam ko kapag umaga, kahit weekends.

Binitiwan ko si tambo at inakay ang umiiyak na si Eyah. Lumipat kami sa may harapan ng bahay, kaya lang delikado yung dalawang corinthian-designed na poste. Lumabas kami ng gate, sa may ilalim ng poste, kaya lang delikado rin. Lumipat kami sa may Home Center kung saan maluwang ang parking pero nakaka-heatstroke ang init. Wala akong dala kahit ano, wala a akong ligo. Baka lalong naiiyak si Eyah sa amoy ni Kuya Jord. Si Theo ngumingiti pa, walang kamuwang-muwang sa nangyayari.

Sobrang hindi ako handa. Naglinis agad ako nang mawala na yung yanig. Nag-prep ng Go bag: cash, damit, susi, cards, at DSWD uniform. Wala pala akong kape sa sachet at lock n lock na termos? Tinext ko rin si Mama. Nagcharge ng laptop at cellphones. Nagsaing dahil baka mamatay na naman ang Batelec.

Nagbukas ng M&M pampakalma. Binigyan ko rin sina Eyah, kasama na si tatay nila at nag-aabang na ng flash report. Noong Martes, hindi sila natulog kakabilang sa aftershocks ng 5.7 magnitude na lindol at epicenter ang Tingloy. Parang may tumakbong tao sa bubong namin nun at ramdam ko rin na umuga ang bahay. Ilang beses pang yumanig kaya lang kailangan nang matulog may meeting pa bukas at bawal ma-late baka mayanig ni boss. Kibit-balikat pa ako, dahil malayo naman.

Sumilip ako sa Facebook, 5.6 at 6 ang magnitude ng dalawang lindol na ang epicenters naman ay Mabini at Tanauan, Batangas. Matapos kong maglinis, maglaba, at magluto; naggroseri na ako. Pagkalabas na pagkalabas ko ng groseri, namatay lahat ng ilaw. Sumigaw ang mga tao. Patay na naman ang Batelec. Napangiti ako ng kaunti, medyo prepared na ako. 

Meron palang aftershock advisories kagabi, kaya lang antok na antok na talaga ako. Hindi ko na sila maaantay. Nasa may sulok naman ako nakahiga, pasok naman sa triangle of life kung sakaling gumuho ang White House.

Nagising pa rin naman ako sa yanig ng 6:40 a.m. kong alarm.

#

Dyord

Abril 09,2017

E-boy’s