tawid

parang itinatawid ko lang lahat ng mga araw. umuwi na ako sa'min. i think tapos na uli yung mga season na gigising ako ng umaga na may almusal na at babati sakin si Tita Malou. hindi na rin ako nakakasulat, hindi dahil magulo yung lugar kundi dahil sobrang kumportable ko na. hindi talaga ako pwedeng magsulat lang sa maayos na lugar o may nakalaang oras. kailangan talaga panakaw, patago, paagaw. nagpapasalamat ako sa masasarap na luto nina Tita Malou, sa conducive for yoga na lugar ni Rabin, sa mga nasulat at hindi natanggap na works at mga accepted works na naisulat ko sa Berinayan. 

naitawid ko naman ang maluhong pagsusulat. araw-araw na uli akong kakayod sa work, pipila sa dyip kapag paopisina, manonood ng online series kapag hindi mag-oopisina, magkukumahog sa zoom meeting kasi napuyat sa kakanood ng series, tapos malulungkot sa mga dumadaang tula na hindi nauupuan at magbibilang ng mga sana ganito ang ginagawa ko at hindi nagta-tally ng mga resibo. 

pero mahalagang mag-ipon ng pera para sa future na pakiramdam ko may mga susulatin na uli ako o may kailangang-kailangang tumigil para magsulat, may panggastos nga ako. popondohan ko ang sariling residency, para kahit wala akong magawa, eh okay lang kasi ako naman nga ang gumastos. naitawid ko naman, may mga naisulat ako na masaya ako at dapat i-celebrate. hindi na ko nakakapag-celebrate kapag napa-publish or what kasi nga nakatingin na agad ako sa hala parang iba na naman to sa previous works ko wala na akong nabuong body of work na may theme, or anong next neto, dapat ba mas malaki na ganap? puro ganang thoughts deep inside kaya parang sayang naman yung akda hindi ko naitatanghal at least on my own version of festive celebration: like talking about it to a friend or posting it on social media kahit isa lang. ayan our work Sandaang Araw ng Samut-sari will be exhibited sa Ateneo Art Gallery hanggang September 17, baka dumalaw ako to get 2 catalogs (bigyan ko si axel kasi art nya yung nasa sanaysay). huy happy na yun naitawid natin ang pandemic notes into an art gallery. (ayan ha, nag-celebrate na ko inappreciate ko na). parang gusto ko lang tingnan on a gallery tapos mag-iiyak ako ron mag-isa. jowk.

meron ding biocultural festival ang isang youth network ng mga advocates ng biodiveristy at pulpol na pulpol ako na hindi ako alam sino bang gusto kong i-serve sa platform na yun, sarili ko ba na utang uta sa admin tasks, yung ecosystem ba na utang-uta na sa pagiging backdrop or doomsday narrative, o yung mga advocates ba na baka napapagod na ring magalit? basta ang sigurado bukas balik na ako sa pag-aasikaso ng mga admin papers para makalipad ang aming technical team. mag-aaral pa ko ng aking mga mining laws, may quiz yata eeeeeek, magtutulug-tulugan ako sa eroplano para hindi ako ma-quiz ng superiors ko.