hERAP!

hERAP!

Pinahiram ako ni Nikabrik ng tatlong libro at kasama ito sa pinahiram niya: Power without Authority (iCon Books) ni Fransisco S. Tatad. Yung dalawa natapos ko na. So far ito ang pinakamahirap basahin. Socio-political kasi.Tungkol ata ito (sa pagkakaintindi ko) sa illigetimacy or unconstitutional na pagkakaluklok ni GMA sa Presidency noong 2001. Maalala na nag-EDSA Dos noon dahil sa pandarambong ni Erap. Wala pa akong political-knowledge noon.

Medyo natatagalan ako kahit 90-page booklet lang siya dahil nga medyo teknikal ang libro. Ang hirap din ng latin terms ng law. Bakit ko binabasa? Dapat kasi hindi lang pakialam ang meron ako sa estado, dapat alamin ko rin ang mga batas na saligan nito. Kaya pinipilit kong intindihin kahit papaano, nakakarelate ako ng kaunti dahil yung ilan ay napadaanan namin sa Phil.Consti noong college! (Solomot Ser Duma!)

Ito ang ilang tidbits na nakuha ko:
a. Civilian power is superior to Military power. E bakit may mga militarisasyon sa mga remote places sa bansa?
b. A judge that reads the Bible and scraps the Constitution should not rule the nation. Hindi naman sa dahil against tayo sa Bible. Kasi tingnan mo nga naman kung sabihin ng judge na 'he was urged by the Holy Spirit to act on a certain thing' tapos salungat ito sa saligang batas. May alibi na siya at pag sinalag mo magmumukha kang kalaban ng Diyos niyan.
Dapat pala talaga ipinapanalangin ang jutice system at mga judges at justices natin. Ang hirap ng trabaho ng Kristyanong hukom dahil he should know his Bible and the Constitution and based his judgment on both.
c. Kung totoo ang speech ni Justice Artemio Panganiban, nagbabasa pala ng Bible ang mga justices at sa madaling araw pa!
d. Nagdadasal pala sa Almighty God bago magcourt sessions sa buong bansa. Tapos, may mga nakukuha pang magbulaan.
e. According to the book: Erap's ousting did not go through due process of law. Ito daw ay: Injustice is tolerable to avoid greater injustices. Dahil nga noong pandarambong ni Erap ay malaking krimen kay Juan Dela Cruz.

    Habang papalapit ang ending ng libro, mas nagiging kauna-unawa ang sinasabi ng manunulat.
f. Ang politics ay isang malaking negosyo sa bansa.
g. Kailangan daw ng reporma sa Constitution. Mas magiging maayos daw ang maihahalal na head of the state kung parliamentary ang form ng govt. Sa democratic daw kasi ay popularity-based ang nailuloklok, the people vote someone na hindi naman talaga nila kilala. Kilala lang nila base sa isinusuplay ng media sa kanila. Ang tyansa raw na magluklok ng maayos na pangulo ay parang tyansa ng pagtama sa lotto.
h. Malaki pala ang role ng Amerika sa pagkakaluklok ng mga presidente natin since Commonwealth. Kahit pala yung pagbaba ni Marcos sa pwesto?
i. Isa sa mga strategies para mapigilan ang pagtaas ng poverty incidence ay not to let the poor breed.
j. Wala naman daw direct na relasyon ang pop density at productivity ng isang bansa. Pinatunayan ito ng Monaco, Singapore, at Hong Kong.
k. Noong 2002 pa, tayo ang may pinakamalaking utang na bansa sa ASEAN.

Natapos ko rin ang aklat sa loob ng tatlong linggong pagbabasa. Minsan kailangan talagang seryosohin ang mga isyu ng bansa dahil hindi biro ang mga ito.