Mocking J.

Mocking J.
Huhu. Hindi ako makakasama sa annual ritwal ng gang. Wala kasing pera. Erk! Minsan naniniwala na nga ako na kailangan natin ng pera para maging masaya. Kahit ayokong maniwala talaga.
Edi abangan mo na lang sa star movies? Or i-torrent kaya? Hindi yung visual entertainment ang ma-mimiss ko e, kundi yung tradisyon. Tradisyon na namin 'to e. May nereserba naman akong pera kaya lang may kinailangan akong unahing abyarin. Ayoko namang manghinayang dahil ginasta ko yung naging pera ko sa mga dapat talagang unahin. Pero win some, lose some ba talaga lagi? Kada naalala kong hindi ako makakasama ay mas depressing pa kaysa sa depressed areas sa Maynila. Wala pa man ang nasabing araw ng tradisyon.
"Sa Biyernes pa naman, malayo pa", sabi ni Alpi. Marami nga namang puwedeng mangyari sa apat na araw bago ang tradisyon pero wala akong ideya kung saang bunganga ni Smaug ko huhugutin. Kapirasong ginto lang naman ang kailangan ko. Kapiraso laaaang. Minumulto nga ako ng naging desisyon ko, may kung anong boses na nagsasabing "kumpara sa suweldo mo dati, anliit ng P 175". Pero winawaksi ko na agad kapag ganito ang naririnig ko sa isip ko dahil tama ang desisyon kong umalis sa trabaho at hinanda ko na ang sarili ko sa ganitong senaryo. Biyernes pa naman, kaya pa yan. Kaya. Pa. Yan.
"Iwan ka na naman" sabi naman ni E-boy na lalong nagpapalamukot ng pag-asa ko. Kahit na anong paghahanda pala sa sarili sa masakit na bagay, e may kirot pa rin. Mas nagpapakirot pa rito ay ang pariralang "na naman."
Na naman.
Na naman.
Awooo.
Na naman.
Nobyembre 15, 2015
Dyord