rakets

ilang minuto na lang bago ang isang zoom meeting para sa isang raket na binigay ni adonis, isang kaibigan sa dating kagawaran namin sa gobyerno. dati lang kaming magkasama sa laylayan ng scoreboard - "underperforming" sa Batangas, ngayon boss na s'ya sa isang international development arm ng isang estado sa mga mahihirap na bansa kaya nakuha ko rin ang raket na 'to. gagalingan ko na lang para di naman masira ang friendship namin ni don. minsan, makakaraos ka talaga sa higit ng ilang kaibigan sa gobyerno dati. hindi totoo 'yung sinabi ni erap dati na walang kaibi-kaibigan. paano ako nahanap ni adonis? mula sa isa pang kaibigan namin na si tita cars, si tita cars ang nagtatapon ng mga raket sakin simula nung pandemya. ano pa bang alam naming gawin pagkita kundi tungkol sa pagsusulat tungkol sa social dev? marunong pala si tita cars magluto, ako lang pala yung walang ibang alam. akalain mo, sa gitna ng interview nawalan pa ng kuryente! wala pa naman akong data. kung kailan ang lapit-lapit na ng raket, manganganib pang pumalya. 

bago ako tumambay sa coffee shop para sa first day ng raket, pinatugtog ko si gloc 9. Wala lang, para lang paalalahanan na ganito pa rin ang tunog ng pagkukuwento tungkol sa mga komunidad na gusto kong gawin balang araw, kailangan ko lang kumita ng pera ngayon at sumulat ayon sa brand image ng institusyong may paraket. 

bago pa man dumating ang susuwelduhin, nagkukuwentahan na kami ni Mama kung anong uunahin: (a) sariling kuwentador (b) mga ngipin namin. At magdedesisyon kaming mga ngipin namin ang uunahin pagkasuweldo. isang taon na kaming walang dentista! mas mahal nang magpadentista sa ngayon pero lalong wala kaming matatrabaho pare-pareho kapag sumakit ang mga ngipin. t'saka isang taon na!