Millenial Goals

Millennial Goals

Gumawa ako ng maagang TODO List for 2017:

1.      Makapag-implement ng livelihood projects na minungkahi ko ngayong taon.

2.      Makapag-enroll sa Open University ng Master Program sa Environmental Science.

3.      Makakuha na ng akmang life insurance.

4.      Makapagbayad ng maraming utang ni Inay (at least 40%)

5.      Makapagsalin ng isang research thesis tungkol sa Kapihan sa Quezon.

6.      Makapagpasa na ng totoong book proposal sa isang publisher.

7.      Makapag-serve ng 99 kids sa Project PAGbASA.

8.      Makapag-volunteer pa rin.

9.      Makakuha na License for Agriculturist.

10.  Makapag-build pa rin ng stocks sa mutual funds.

11.  Magtagal sa trabaho. Yes!

TODO List kasi kailangan ko nang ibigay lahat ng meron ako para lang matapusan ko ang 9 major #lifegoals ko para sa 2017. Kailangang itodo na ang disiplina sa katawan at igapos ang demonyo ng katamaran. Mga layunin ko pa lang ‘yan para sa sarili ko. Naniniwala kasi ako sa plano. Ang pangangarap kasi ay pagpapaplano at ang pagpaplano ay pangangarap. Bilang isang Project Development Officer, napaka halaga ng planning stage para sa sustainability ng proyekto at realization ng mga goals.

Kasama raw kasi ako sa Millenials. ‘yung henerasyong babad sa social media at share nang share ng mga viral hoax? ‘yung henerasyong outspoken-political-analyst pero absent sa social sciences kasi minor subject lang naman? ‘yung henerasyong shirtless na nagsasasayaw ng iba’t ibang #challenges? ‘yung henerasyong multi-tasker at walang matapos-tapos? ‘yung henerasyong palipat-lipat ng trabaho dahil pinupursige ang passions? ‘yung henerasyong maraming ka-hashtagans sa buhay: #makiuson #stopejk #macoyparin #todonatroll! Parang lahat naman kasi tayo millennials.

Nasa disaster response ako sa isang NGO nitong nagdaang linggo.  Iniwan ko muna ang Kagawaran, na isang paper government na mas marami pa akong nakakasalamuhang papel kaysa tao. Tinawag muli ako ng panulat. Habang namimigay kami ng solar lamps sa Isabela, sumilong kami ni Cervin sa sasakyan. “Anong purpose mo sa buhay?” tanong n’ya na parang kidlat na basta na lang tumama. Nilagay ko yung notbuk at bolpen ko sa may dibdib ko at kumunot. “Problema ng taong ‘to?” parang ganan ang sabi ng pagkamangot ko. Nagtaka at natawa ako; nainis rin. Kung alam n’ya lang kung gaano ko rin dati kadalas itanong sa sarili ko ‘yun.

Ngayon lang kami nagkasama ni Cervin sa isang disaster response mission. Mga tatlong araw pa lang kami magkakilala. Kapwa masugid na mambabasa, batang manunulat at millennial. Tatlong taon na s’ya sa NGO na pinagtatrabahuhan, achievement na ‘yun para sa mga millennial na gaya namin. May pinapaaral pa s’ya sa Bicol na mga kapatid at breadwinner din ng pamilya. Hindi ko alam kung nasa parehong wavelength lang kami o bukas lang talaga ang buhay n’ya kaya ako madaling nakasilip. Sa tingin n’ya ang layunin n’ya ay magbigay lualhati sa Diyos sa pamamagitan ng pagdodokyu ng buhay ng iba’t ibang tao. Sa hinaharap, mapapanood ko ang film n’ya.

Mahaba-haba rin ang listahan ko ng gusto kong mapangyari. Pero kabyos ako sa pagsagot kung bakit. “Hindi ko rin alam” sagot ko sa tanong n’ya. “Hindi ko rin nga alam bakit ako nag-volunteer ulit,” dagdag ko pa. Nakakalungkot na kahit na matapos ko pa ang sulatin na ‘to ay hindi ko pa rin malalaman ang dahilan sa mga pinagagagawa ko. Nakakatakot na baka ‘yung ginawa ko kasing pagtulong ay ginawa ko rin para sa sarili ko. Hindi kasi ako naniniwala na ginagawa ko ‘yung isang bagay na para lang sa Diyos. Hindi ako naniniwala na ginagawa ko ‘yung isang bagay para lang sa bayan o sa ibang tao.

Mapagduda ako sa’king motibo at malayo sa pagkadalisay. Hindi ko pa nababasa ang Purpose Driven Life. Nakakapagod ‘yung mabuhay dahil sa iisang layunin. Marami akong ginagawa dahil gusto ko lang. Marami akong ginagawa dahil naniniwala akong ‘yun ang dapat kung gawin. Marami akong ipinaglalaban dahil alam kong ako ang nasa tama. Sandamakmak ang mga pinaggagagawa ko dahil matindi ang pangangailangan. ‘yung mga gusto kong mapangyari, hindi ko rin sigurado kung gusto rin ni Lord. Wala rin akong masyadong alam sa taste N’ya. Sa Christian cliché na “Masaya naman po ako sa pinapagawa sa’kin ni Lord,” eto ang remarks ni Cervin: “Eh ang Lord ba masaya sa ginagawa mo?”

Hindi ko sinasabing maging atheist ka at ‘wag ka nang umattend ng bible studies. Ang sinasabi ko, ‘wag ka nang masyadong malungkot kung di mo pa sure kung ano ang specific purpose (with job description) mo talaga sa buhay. Hindi ka nag-iisa. Dalawa na tayo. Ang mahalaga may ginagawa ka at hindi ka nagda-drugs lalo na sa panahon ngayon. Baka kasi kaiisip mo nang kaiisip at kahahanap ng layunin sa buhay, wala ka na tuloy nagawa. Hindi pa naman natin alam kung kelan ang ating deadline.

Sabi natin #YOLO. Kaya sana kung  14 years lang ang isang henerasyon, gawin na nating makabuluhan ang henerasyon natin. Mag-set tayo ng goals. Magtakda tayo ng layunin kasama ng mga ka-Squad goals mo t’wing Biyernes. Mag-ipon tayo para sa hinaharap kasama ng ka-Relationship goals mo. Umpisahan mo nang i-convert ang mga Me-time mo sa pagbubulay-bulay kung nasaan ka na nga baga sa mga mithiin mo sa buhay. Isiping maige kung ‘yung ginagawa ko ba ngayon ay may maidudulot na maganda sa’yong kapwa, pamilya, pamayanan, bansa, solar system, at sa’yong sarili. #Preachy na.

Bes, ‘wag puro kilay goals.

Nang pauwi kami mula sa relief operation, nagbigay ako ng parang note to God. Ayoko pang mamatay na hindi ko pa alam kung anung purpose ko sa buhay. Or nagawa ko na ga hindi ko lang alam? Kahit anong oras kasi pwedeng gumuho ‘yung bahagi ng bundok at matabunan kami. Matulak kami ng dumadausdos na tubig mula sa bundok na para nang ilog. Ilang beses ngang nadulas ang gulong namin dahil sa putik. Salamat na lang at hindi kami nahulog sa bangin. Salamat sa Kalinga.

Dapat nga gang isama ko na sa goal ko na alamin ang purpose ko sa buhay? Hinahanap nga ba ang purpose sa mga bagay na nagagawa natin? Mas oks ba ang purposeful na buhay kaysa productive? Ang layunin ba ay itinatakdao nakatakda na? Ewan ko, marami pa kong papel na aayusin. Mas mapaghabol talaga ako sa deadline kaysa sa purpose in life.

Sana sa susunod masagot ko na si Cervin.

Ito ay lahok sa Saranggola Blog Awards 2016