Monday, May 1, 2017

Bag(uio/yo)

Mahalumigmig at nagpapawis
Na bintanang nagtatampok ng malalawak
Na bukirin ng Pampanga't Bulacan
Pati na ng mga kaisipang malayo
Sa trabaho o para sa bayan
Namnamin ang malausok na samyo
Ng tupig sa Tarlac

Katulugan ang kalsada ng diktador
Dumilat na binabanas na
Sa loob ng bus kaysa sa labas
Maghanap ng solong kuwarto
Ngunit maluwag sa isa
Patalbugin ang lawas
Naghahanap ng lambing
At kalinga ng distansya't pag-iisa
Katulugan muli
Ang isang antolohiya
Ng mga tula ng di kilalang makata
Nang wala pang alas-nuwebe
Piliing hindi na muna
Umiral kahit otso oras lang

Minsan sa isang taon
Humikap ng panarili
Sa wagwagan, koreanong kainan,
Sa museo ng sikat na al agad ng sining,
Sa aklatan sa mga ulap,
Sa nakakatusing na kapihan,

Ako lang.
Ako
naman.

Kaya lang:
Itinaas ang signal; inulat ang magnitude
Mukhang kailangang palitan ang balabal
Kanina'y naghahanap na ng direksyon
Ngayo'y nag-aabang na ng direktiba
Isakbit ang pulang chaleco
sa mga bumagsak
                          
                              na balikat


Tapikin ang sarili
May mga pagkakataon pa
Baka bukas, makalawa,
Sa isang taon; basta!
Mga minsan.





No comments: