Papunta
akong trabaho.
Mula
Tiaong ay sumasakay ako ng dyip papuntang Padre Garcia kung saan ako naka
destino. Maaga ako ngayon, meron kasi akong pa-meeting
sa barangay. Hindi rin nakapuno ang dyip ng umalis ito ng sakayan. Maya-maya ay
may sumakay na kapwa n’ya drayber at binati pa s’ya na aalog-alog daw ang
pasahero n’ya ngayon. “Kahapon pa!” sabi
ni Manong drayber.
Sa
kasagsagan ng biyahe biglang sumigawang drayber “yari ka ngay-own!” at naantala
ang aking pagbabasadahil sa may pamilyar na piyagak akong narinig. May nahagip
s’yang aso. Napalingon agad ako sa kalsada pero malayo na agad kami dahil
harurot ang takbo. Maliit na imahe na lang ng aso na tila namimilipit ang
natanaw ko pero rinig ko pa rin ag iyak n’ya na para bang malapit lang s’ya.
“Chihuahua ka ngay-own,” sabi ng isa pang ka-drayber n’ya na nang-aasar pa sa
aso.
Nagimbal
yung isang singkit na estudyante sa narinig. Nanlaki ang singkit n’yang mata at
nagpalingon-lingon sa direksyon noong namimilipit na aso at ng drayber. Bakas
ang indignasyon sa mata n’yang singkitat sa maliit na buka ng bibig n’ya na
parang gustong magmura. Sige, go!
Pagalitan mo ‘yung drayber na tila walang pinagsisisihan sa kablbalan n’yang
magmaneho. Kaya lang hindi mo kaya? Ipapagtanggol mo ang karapatan ng aso sa
isang ligtas na kalye? D’yahe. Sorry ka na lang kuya, 3rd world
country tayo mas iniisip ng mga tao ang sikmura nila bago ang Animal Welfare
and Rights.
Maya-maya
pa ay may tinigilang kakilala si Manong drayber at sumigaw “Ayun! May pulutan
duon!”
Dyord, Hunyo 14, 2016
No comments:
Post a Comment