Sunday, October 22, 2017

Cluster Meeting


     Andine  mga workmates ko. Present si Tsang Lorie, Bino, Ate Ruma, Mam Mildred, at si Leanne. Absent si Tita Digs, masakit yata ang tuhod. Cluster meeting cum pajama party Binagoongan, litsong manok, tirang barbekyu kaninang lunch, tsitserya, at malamig na juice ang pinagkaguluhan namin. Kainan at kuwentuhan lang. Puro na lang daw kasi kami trabaho.

     “May baso ka?”, “May pinggan ka?”, ‘May basahan ka?”, “Nag-mop ka ba ng sahig?”, “Bakit amoy pera?”, “May patubig ka naman?”, “Mahalin mo naman ang bahay mo”, atbp. Nabulabog ang bahay ko nang isang gabi. “Bakit isa lang ang tsinelas mo?” “Bakit kulang ang kutsara mo?” Mag-isa lang naman ako kako. Ang lagay gusto pang ipamukha ng mga sobrang gamit na nag-iisa lang ako sa bahay/buhay. Na maghahanap ako ng kasama para may gumamit sa kanila.

     At dahil hindi kinaya ng rice cooker ko ang gutom ng cluster 4, to be continued ‘yung bulos namin. Madalas ding de lata at kung ano-anong ulam lang ang kinakain namin. Iba rin kasing kumain talaga kapag may kasama. Nanghiram pa ako sa kapit-bahay ng pitsel para sa juice dahil wala nga akong gamit. Sinamahan na ni Ate Cris ng malamig na tubig ‘yung pitsel.

    Ininspek nila ang kuwarto ko. Napansin ang unan ko. Ang review ni Tsang habang namimilipit sa tawa ay “nyuminyumieeeeeeekk tagyawaaaat hikhikhik”. Kahit hindi ko naintidihan kasi sabay lumabas yung hagalpak n’yang tawa’t punchline, napahagikhik na rin kami. Kapag ginamit mo raw yung unan ko’y hindi ka pa nagigising ay may tagyawat ka na. Kailangan ko pang i-explain na gusto ko yung amoy ko sa unan.  Sabi ko rin naman sa text na magdala sila ng bedding or else makakatabi nila sa pagtulog ‘yung shi tzu ko. “May aso ba si Jord?” sabi ni Leanne. Wala, unan at kumot lang.

     Nung bumisita nga si Liyow, sabi n’ya gusto n’ya rin ‘yung amoy n’ya sa unan at kumot n’ya. Na-relax pa nga ang feedback ni Liyow pagkauwi nila sa Pasig. Pero si Donj, sinabihan kami na mga lamog daw kami. Pero mahimbing naman ang tulog namin pare-pareho.

     Nagkakuwentuhan pa rin tungkol sa trabaho. Ipinakita ko ‘yung habing Ilokos na nabili ko sa Agri-Link. Nagulat sila sa presyo nang ipakita ko ang balabal. May mga habi-yist kasi si Ate Ruma sa Ibaan. Meron daw pala talagang naghahabi sa bayan nila, nawala lang nitong mga 1950s at akala nga nila’y tuluyan nang namatay ang sining na ‘yun. Pero nagulat sila nang may umusbong na grupo ng mga naghahabi nang magkaroon ng pahiram puhunan ang Sustainable Livelihood Program sa Ibaan. Buhay pa pala ang sining! Nanlaki ang mata ko dahil magandang istorya yaan, babaan natin para masulat!

     Nang bubuklatin na kung ilan pa ang balanse sa targets namin, pinigil ko na sila. Ang mag-usap tungkol sa targets, pahihiramin ko ng unan. Hanggang sa nauwi na sa mga kuwentong misteryo at katatakutan. Si Tsang ay nanaginip na may maikling buhok na babae na nakaakap sa kanya. Si Ate Ruma naman ay ikinuwento ‘yung dalawang kaso ng nawawalang buntis sa kanila sa Mindoro. na ‘yung isa, nakita sa Calamba pero wala nang bata sa sinapupunan. Pinaanak nang di n’ya alam. Pero ‘yung isang nanay, hindi pa rin nakikita hanggang ngayon. Hanggang sa umabot sa Do-ol at sa barang ang usapan.

     Pero nang ako na ang magkukuwento, ayaw naman ni Tsang; kung ayaw ko raw ako’y gisingin pa n’ya sa madaling araw kapag s’ya’y naiihi. Inis na inis pa ang tiya mo at ang tagal n’ya raw hinintay ‘yung tae n’ya ay umurong daw. E nag-iintroduction pa lang ako sa kuwento ko habang ako’y nagwawalis ng hihigaan nila at naglalatag ng kumot. “May alam ka ba rito na hindi naman alam?”. Ay ayaw namang ipakuwento. Matapos magsiligo ay kanya-kanya na silang hilata at hilik. Walang nanghiram ng unan o tumabi sa’kin sa pagtulog.

     Ang aga kong nakatulog. Siguro’y iba nga ring matulog nang may kahambugan muna. Nagisig kami ng bandang ala-sais. Si Tsang ay nagkusa nang magsalang ng malagkit at ako nama’y nagpainit ng pangkape. Nag-almusal kami ng champorado.

     Naipagwalis at lampaso ako ni Tsang. Naipaglipat ako ni Leanne ng ilaw sa banyo. Ang dami kong ulam. Ang dami ko ring shampoo at sabon. Dapat siguro’y magpa-meeting sa White House linggo-linggo for good housekeeping.

#
Dyord
Oktubre 20, 2017

White House

No comments: