Day 02 - Chikahan lang
Ang sarap matulog sa
Tagaytay. May malamig pala na part ang Bicol. Inalmusal namin yung mga nabasag
na itlog sa biyahe.
Ito yung mga nakachikahan
namin:
Chika #1 Kay Mayora Ding
Talbo: Nag-courtesy call kami kay Mayora. Ipinatawag din ang Social Welfare.
Inalam namin ang population ng evacuees per school at saka kami pumili ng
iaadopt na center: Bariw National High School kung saan naghayskul si Kuya Edgar.
Chika #2 Kay Madam
Principal: Dumating kami sa Bariw bandang tanghali at naghintay pa kami kay
Madam. Nagpaligo kasi siya ng aso. Na hindi raw sa kanya "but keep on
coming on my office, e ako ang nagsa-suffer". Mas malaki ang ibinigay na
stats ni Madam kaysa kay Mayora, mas updated ang school siyempre. Agad naman
n'yang ichinika ang kalagayan ng school n'ya/evacuation center n'ya. Ito ang
status report at best practices nya:
a. Overcrowded. Sila ang
may pinaka mataas na population ng evacuees.
b. Sanitation. Namigay siya
ng garbage bags at nag-set ng officers of the day. Nagpakontes siya ng
palinisan ng room. Siyempre, may premyong goods. Kaya lang, magastos masyado.
Baka maapektuhan ang title nila sa pinaka malinis na paaralan sa buong rehiyon.
c. Special Waste. Hindi raw
mag-separate ang mga tao ng special waste. Pagdating naman sa palikuran, dahil
halos 20-25 families sa isang klasrum, barado agad ang mga inidoro. Ihiniwalay
na nya ang palikuran ng elderly. Sa buong paaralan, na may 634 families ay may
dalawang kubeta na lang ang gumagana (as of Jan. 24).
Nag-request na s'ya sa
probinsyal ng portalets, hinulaan ko ang status, sabay kami;
"for
procurement".
d. Nutrition. Hindi
puwedeng mag-de lata ang mga tao mula sa bukidng matagal na panahon, sanay
sa gulay yang mga yan e. Magluluto at magluluto yan.
Nakapag-fundraise si Madam ng lutuan per room.
e. Utility. Magsa-suffer
daw ang expenses ng school kapag hindi nya ipinagbawal ang rice cookers. Sa
ilaw at tubig pa lang, e hindi nila alam kung kailan titigil ang aktibidad ng
Mayon.
Chika #3 Sa mga Albayon:
Nangamusta ako ng mga evacuees mula sa Brgy. Quirangay, Camalig, Albay;
pasensya na kailangan nilang magFilipino. Bumabato-bato pa rin sila ng ilang
bikol na salita, tinatanong ko naman ang aking interpreter.
Isa si Ate Merly Mujar sa
mga nakahuntahan ko. Iniwan daw n'ya yung farm nila. May ilan rin silang baka
at kalabaw. Dalawang araw na raw na di nakain kaya bumbalik-balik daw talaga
sila. Napapakiusapan naman daw ang army basta may sasakyan at mabilis ka lang.
Umuuwi pa rin naman sila sa evacuation center.
Hindi mo rin naman sila
masisi na magpabalik-balik kasi mayron talagang mga oportunista na nagnanakaw
ng mga hayop, tsaka pag-uwi nila magbebenta sila ng hayop para mapag-umpisahan
ulit ng puhunan sa pagsasaka. E kung ilang linggo pa bago sila makauwi? Mamatay
mga hayop nila sa gutom. E hindi naman kakain ng damo na may abo yun.
Ipagtitiba pa nila yun ng ubod ng saging.
Si Lolo nga, hindi
pinayagan ng army. Gumapang pa sa gubatan, kaya lang nahuli rin. Lalong di siya
nakapasok, nag-aalala siya sa kalabaw nyang 2 days nang walang kain. E marami
sa kanila nakikiiwihan lang.
*Dapat i-strengthen pa ang
DepEd at NDRRMC relationship kasi ang laki ng roles ng school teachers at
principals kapag may kalamidad. Mas marami pang capacity building for school
stakeholders including PTAs para mas malakas support group sa'ting mga
mag-aaral. Sana lahat ay kasing powerful at may initiative gaya ni Madam
Principal Alice.
*Dapat may calamity funds
na naka-transfer sa school tas i-require sila ng liquidation. Kasi madalas
bamang may pondo para sa kalamidad, wala lang pera o magagamit na cash. Para
hindi na laging takbo kung kangi-kangino at kunghaan-haan ang mga school
principals. Kung meron mang maliit na calamity fund, dapat magdownload ang
NDRRMC ng additional funds sa kanila. Nakakaasar yung kailangang-kailangang nyo
tapos sasagutin ka lagi ng "for procurement". Baka kapag dumating
yan, hindi na kailangan.
*Mas maging child-friendly
at magkaroon facilities for differently-abled persons sa bawat evacuation
centers. Sa mga kaso na matagal talagang lalagi ang mga bata sa evacuation
centers, mas magiging madali yung buhay nila kung may maayos na pasilidad.
*Magkaroon ng centralized
at organized na database ng evacuees mula sa brgy, schools, at social welfare
office. Para iisang lengguwahe tayong lahat.
*Ako lang yata ang nakaisip
nito; magpa-pageant sa evacuation center. Mr. and Ms. Disaster 2018, ang
susuotin sapat gawa sa recycled materials sa loob ng vicinity. Naaliw na sila,
napulot pa nila ang basura.
Natapos ang araw na inabangan naming pumutok ang bulkan mula sa burol ng Quituinan.
Natapos ang araw na inabangan naming pumutok ang bulkan mula sa burol ng Quituinan.
#
Dyord
Enero 23, 2018
Brgy. Tagaytay, Camalig,
Albay
No comments:
Post a Comment