Habang nagwawalis, biglang naalala ni Mama ang lolo n'ya, ang lolo namin sa tuhod. Bagobo sa mga bagobo. Hindi pinangalanan ni Mama. Bigla na lang daw itong dumating sa Tiaong noong dalaga pa si Mama at nagkakatulong sa may Poblacion. Walang pasabing dadating na para sariling bahay ang dadat'nan. Katulong ang nanay ko, hindi n'ya bahay ang sa mga Alabastro pero nakapagbakasyon pa rin ng ilang araw ang lolo n'ya roon at inugoy pa umano ang sarili sa tumba-tumba ni Grandma (Alabastro, hindi ko lola). Naalala ni Mama ang sabi ng lolo n'ya ngayon, "darating ang panahon na hindi na kayo makakapunta sa'tin at kami sa inyo, mahihirapan na, kaya hangga't maaari pa, ako na lang ang nagpunta sa inyo," tapos nagpasundo rin nang wala pang isang linggo. Malamang sinabi n'ya 'yan sa guiangan at hindi sa tagalog.
No comments:
Post a Comment