Monday, March 27, 2017

Marso 26, 2017

Kanina sa simbahan ang ganda ng mensahe: tungkol sa Compassion, hindi ko alam kung anong lapat na salin sa Filipino: malasakit, kahabagan, lingap. Nasagi ni Pastor na ambilis natin na husgahan ‘yung mga adik pero; “meron bang nagbigay ng “chance” sa kanila? Kung ‘yung patay nga nabigyan ng bagong buhay ni Kristo, mas lalo na sila. Kaya ng Diyos na magbago ng buhay,” ika n’ya.

Pero nung altar’s call na naging komentaristang politikal ang panalangin n’ya “... ang President Duterte, maraming hindi nakakaintindi sa kanya. Kung s’ya may magkalisya-lisya,... may panahon ang Diyos sa kanya... ‘wag tayong mag-criticize! I-respect ang nasa authority!” Nagamit ko ‘yung prayer ng kaibigang si Ted, kada raw may political claims ang Pastor n’ya ito ang panalangin n’ya: “I love you Pastorrr. I love you Pastor. Dito pa rin ako magche-church”.

Pagkatapos; nag-meet kami ng financial advisor namin ni Alquin (na nakatulog) na si JM. Napag-usapan na namin ‘yung mga iba’t ibang kliyente n’ya at kung sino ba ang susunod na Darna, wala pa rin si Alquin. Naisip ko kung lahat ng pinatay na adik insured... ay mali, mali pa rin ‘yun. Nalaman ko rin na at least 2 years dapat ka na sa policy bago maka-claim ang pamilya mo kung magpapatiwakal ka. At sabi ni JM, may mga kumukuha talaga ng insurance policy bago bawiin ang sariling buhay. Seryoso may nakakapag-isip ng ganun? ‘yung mga hindi raw kaya nang buhayin ang pamilya. Mali pa rin e.

Wala si Mama sa simbahan. Isang buwan na raw na dinudugo. Hindi nagpapa-ultrasound at deretso reseta na raw ‘yun at mahal ang gamot. Ayaw n’yo kasing mag-intindi, ilang beses na ako nag-abot ng pampa-ultrasound. Ay tinitiis na laang daw kaysa manghingi pa sa’kin ng pera. Gusto ko sanang replyan pa ng “wag n’yo na akong dramahan at ako rin lang naman ang mag-aabot sa inyo” kaya lang ito na ang ang ni-reply ko; “Hihintayin namin kayo ni Alquin sa foodcourt ng City Mall.”

May dala-dala pa s’yang coffee jelly, galing pala sila sa outing ni Rr. Si Mama na rin ang pinabili ko ng Chaofan gamit ang PWD ID ni Rr. Nagkukuwento lang si Mama habang kumakain kami ni Alquin ng Chaofan, busog daw s’ya e. Nagpa-take out na lang ng pasalubong kay Rr na nagpaiwan na sa palengke at magsasarado pa ng puwesto.

Nagkuwento si Mama tungkol sa: bago kong pamangkin na kakalabas lang ng ospital, kay Pute, ‘yung isa ko pang pamangkin, inutang na gamot kay Kuya Ramil, pagkakabangga ni Ka Talyong, sa bagong trabaho ni Papa, sa kulang n’ya pa sa puwesto sa palengke na huhulug-hulugan na lang, sa dalawang taon nang pasong permit, at sa posibleng pag-aampon ko sa pamangkin ko na hindi naman mangyayari.

Inabot ko ang pampa-check up; patingnan kako kung gaano na kalaki.



No comments: