Kanina sa simbahan ang ganda ng mensahe:
tungkol sa Compassion, hindi ko alam kung anong lapat na salin sa Filipino:
malasakit, kahabagan, lingap. Nasagi ni Pastor na ambilis natin na husgahan
‘yung mga adik pero; “meron bang nagbigay ng “chance” sa kanila? Kung ‘yung
patay nga nabigyan ng bagong buhay ni Kristo, mas lalo na sila. Kaya ng Diyos
na magbago ng buhay,” ika n’ya.
Pero nung altar’s call na naging
komentaristang politikal ang panalangin n’ya “... ang President Duterte,
maraming hindi nakakaintindi sa kanya. Kung s’ya may magkalisya-lisya,... may
panahon ang Diyos sa kanya... ‘wag tayong mag-criticize! I-respect ang nasa
authority!” Nagamit ko ‘yung prayer ng kaibigang si Ted, kada raw may political
claims ang Pastor n’ya ito ang panalangin n’ya: “I love you Pastorrr. I love
you Pastor. Dito pa rin ako magche-church”.
Pagkatapos; nag-meet kami ng financial
advisor namin ni Alquin (na nakatulog) na si JM. Napag-usapan na namin ‘yung
mga iba’t ibang kliyente n’ya at kung sino ba ang susunod na Darna, wala pa rin
si Alquin. Naisip ko kung lahat ng pinatay na adik insured... ay mali, mali pa
rin ‘yun. Nalaman ko rin na at least 2 years dapat ka na sa policy bago
maka-claim ang pamilya mo kung magpapatiwakal ka. At sabi ni JM, may mga
kumukuha talaga ng insurance policy bago bawiin ang sariling buhay. Seryoso may
nakakapag-isip ng ganun? ‘yung mga hindi raw kaya nang buhayin ang pamilya.
Mali pa rin e.
Wala si Mama sa simbahan. Isang buwan na
raw na dinudugo. Hindi nagpapa-ultrasound at deretso reseta na raw ‘yun at
mahal ang gamot. Ayaw n’yo kasing mag-intindi, ilang beses na ako nag-abot ng pampa-ultrasound. Ay tinitiis na laang daw kaysa manghingi pa sa’kin ng pera.
Gusto ko sanang replyan pa ng “wag n’yo na akong dramahan at ako rin lang naman
ang mag-aabot sa inyo” kaya lang ito na ang ang ni-reply ko; “Hihintayin namin
kayo ni Alquin sa foodcourt ng City Mall.”
May dala-dala pa s’yang coffee jelly,
galing pala sila sa outing ni Rr. Si Mama na rin ang pinabili ko ng Chaofan
gamit ang PWD ID ni Rr. Nagkukuwento lang si Mama habang kumakain kami ni
Alquin ng Chaofan, busog daw s’ya e. Nagpa-take out na lang ng pasalubong kay
Rr na nagpaiwan na sa palengke at magsasarado pa ng puwesto.
Nagkuwento si Mama tungkol sa: bago kong pamangkin
na kakalabas lang ng ospital, kay Pute, ‘yung isa ko pang pamangkin, inutang na
gamot kay Kuya Ramil, pagkakabangga ni Ka Talyong, sa bagong trabaho ni Papa,
sa kulang n’ya pa sa puwesto sa palengke na huhulug-hulugan na lang, sa dalawang
taon nang pasong permit, at sa posibleng pag-aampon ko sa pamangkin ko na hindi
naman mangyayari.
Inabot ko ang pampa-check up; patingnan kako
kung gaano na kalaki.
No comments:
Post a Comment