Earth Hour nga pala ng 8:30 n.g. pero nasa bahay ako, kami dahil sa quarantine. Mahirap mag-institutionalize ng environmental conscious practices sa sariling bahay. Magkasing hirap ito ng conservation ng isang buong protected area. Walang crede-credentials sa bahay, mas hindi ka pa nga pinaniniwalaan sa bahay e. 'yun nga lang pahihiwalay ng nabubulok at di nabubulok nagkakaaway na kami.
Pano ka magpapaliwanag ng pagpapatay ng ilaw ng isang oras kahit di pa naman kayo matutulog? Para makabawas ng carbon footprint? Para sa climate change consciousness? Hello, nasa tabing-riles kami nakatira para lang may clue ka ng demographics namin.
Kaya hindi na lang ako nagsabi na papatayin ang ilaw ng isang oras mamayang gabi. Baka ma-bash pa ko ni Mama na ecofacist kapag dinaan ko sa dahas ang pakikiisa namin sa Earth Hour. Compromise na muna ako para sa kapayapaan.
Habang nanonood kami ng pelikula sa laptop, nakabigla si Mama ng tanong. "Bakit kailangang magpatay ng ilaw?" Gulat ako deep inside. "Ma, buong mundo 'yan" sabi ko nang hindi sinasabi ang totoong dahilan; "at isang oras 'yang nakapatay." Nagmadali n'yang pinapatay lahat ng ilaw sa bahay pati na 'yung ilaw sa labas. Mukhang may mapapahiram ako ng debit card ulit ah.
No comments:
Post a Comment