Paskong Nag-iisa-isahan

Pagod na pagod ako.

Sagad-sagad na talaga ang puyat ko papasok pa lang ang Disyembre dahil sa trabaho at mga dapat ganapan labas sa gobyerno. Tapos, sagad-sagaran pa biyahe pa-Maynila at Disyembre ha na parang lahat yata ng lugar naka-Divi mode sa dami ng tao. Iniisip ko pa lang 'yung mga dapat matapusan bago matapos ang taon, napapagod na ako. 

Nagpapasalamat ako kay Manay Judy na nagbigay ng mahaba at nakaka-nosebleed na memorandum noong Disyembre 23; half-day na lang daw ang pasok namin! Para akong bumalik sa hayskul sa saya! Nakakapagod kayang mag-party ng dalawang beses at umiwas sa green games! Pero mas masaya si Ate Ruma, dahil kagabi pa s'ya nangangamba na baka abutan ng gale warning at mag-Pasko sa pier ng Batangas. Minsan na nga lang din s'ya makauwi sa Mindoro at makasama ang unica ija n'ya. 

Pero pumasok pa rin ako saglit, nagbigay lang ng updates kay Tita Nel pagkatapos ay umuwi na rin at matutulog na'ko ng mahaba-haba sa wakas! Mga bandang alas-siete ng gabi, nagising akong nagpa-palpitate dahil may tumatawag sa pangalan ko. Inaninag ko sa may binatana; si Roy at si Alfie pala! May dalang wine at cake! Magse-celebrate daw kami ng bertdey ko kahapon. Gusto ko sanang ma-touch kaya lang ansakit pa ng ulo ko sa biting tulog. But what choice do I have but to go on partying! Bandang alas-nuebe, pumasok na sa trabaho si Alfie. Bandang alas-dose kami natulog ni Roy. Paggising ko bukas certified party-animal na ako!

Naiwan na'kong mag-isa sa bahay ng bisperas ng Pasko. Hindi ako uuwi. Hindi ako lalabas. Maglilinis lang ako ng bahay. Magbabasa at magsusulat. Matutulog kapag pagod na. Kakain kapag gutom na. Pumunta raw ako kena Ate Karen, may cookies at blueberry cheesecake. 'Yako, trapik! Pumunta raw kami ng Star City nina Alvin. 'Yako, trapik! Di ba? Minsan na lang mabiyayaan ng long weekends para kainin lang ng trapik ang lima hanggang pitong oras mo sa isang araw. Pero kahit siguro di trapik, hindi pa rin ako lalabas. Hindi ako depressed. Alam ko naman kapag depressed ako, pagod lang siguro talaga.

Gusto ko namang ma-meet ang college barkada; sina Ate Tin, Perlita, Rodora, at Emmabear, kaya lang ayokong lumabas. Gusto kong makasama sina E-boy, Roy, Alquin, sa pagdalaw kena Ate Anj, kaya lang ayokong lumabas. 

Hanggang Pasko ng gabi 'yung tirang cake na dala ni Roy lang ang kinutib-kutib ko. pagbuklat ko kinabukasan, gutom na ang nagpalabas sa'kin sa lungga ko. Umikot-ikot ako sa bayan para maghanap ng karinderya o bukas na groseri man lang. Wala kasi akong food supplies sa bahay since November. Madalas din kasing may travel. Hindi ko napaghandaan ang aking Paskong pag-iisa-isahan. What choice do I have but to call a friend.Umuwi ako ng Tiaong. Tinawagan ko si Alquin, makikikain ako kako sa ayaw mo at sa gusto. Nagpaluto pa ng ispageti!

Dapat pala kung plano mo lang mag-isa pinaghahandaan mo rin.