QQD61

Day 61, Huwebes

Tumutulo ang sipon ko ngayon, nagtutubig. Hinahayaan ko lang s'ya basta't di napupunta sa bibig. Parang umiiyak 'yung ilong ko siguro naiiyak s'ya dahil malapit nang matapos ang quarantine tapos yung mga nakalista kong gagawin, hindi pa rin tapos. Nagbabara ng ilang minuto yung ilong ko, siguro pina-panic attack yung sinuses ko dahil patapos na yung quarantine, ni katiting na plano sa buhay ay wala ako. Tutal ayaw mo rin naman pala mag-isip, isasara ko ang mga airways mo para mabawasan ang oxygen sa utak mo, sayang lang effort namin, siguro protesta ng ilong ko at ng nasal workforce. Keep calm and breathe, sabi ko.

Kung matapos yung quarantine at hindi ko pa tapos 'yung mga projects ko, edi itutuloy ko. Wala namang bayad yang mga 'yan. Maaaring kahit kailan buklatin uli. Saka na ituloy dahil nagbibisikleta na ako sa labas? Abala sa paghahanap ng trabaho. Nakikigulo sa paghubog ng bagong normalidad? Malay, basta ang trabaho n'yo ngayon ay huminga kahit bumibilis-bagal o kahit sukisikip, ihinga lang.

Nakatulog na akong naghihintay kay Ambo, ang unang ngayong taon. Hindi yata tayo pagpapahingahin.