Umuulan. Isang tipikal na lakad ko kada hapon sa bayan. Nakasakbit ng bag na katsa sa balikat. Nakikinig ng podcast. Tinatampisaw ko mga nadadaanang sanaw. Isang mapayapang hapon uli. Maya-maya ay lumitaw na si Jonas sa likod ko sakay ng bisikleta. Wala na, kailangan kong patayin ang podcast at makipagkuwentuhan. Binagalan n'ya ang padyak at sinabayan ako sa paglalakad. Kuwento-kuwento hanggang sa umabot na kami sa Poblacion 4, lagpas sa Ilaya, nang makakita ako ng mobil ng pulis. Umiilaw-ilaw pa ang asul at pula sa tuktok ng mobil at biglang bumusina. Kinabahan ako bigla, napahawak sa ilong, at napakambyo ng lakad patalikod. "Hala!" sabay tingin ko kay Jonas. Nagulat din naman s'ya pero agad n'ya ring nakuha, wala akong suot na facemask! "Hindi pa tapos ang pandemic, ser!" sabi ni Jonas habang papalayo akong naglalakad pauwi.
No comments:
Post a Comment