Tatlong
linggo rin ako naghintay para makabili ng rice cooker.
Gumagastos
din kasi ako ng malaki sa kanin talaga. Social worker nga ako pero
pang-construction ang kain. Aba, ikaw na ang magsalita at makipag-usap sa
sambayanang Garciano kung di ka gutumin. Malakas din naman ako sa kanin kaya
naghintay ako ng suweldo bago nakabili sa Royal Star. Nasa P650 ang presyo at
P69.54 ang buwis na napunta sa gobyerno; dalawang kilong bigas din sana ‘yun.
Bumili
lang ako ng isang kilong bigas tag-P40. Mag-eeksperiment pa ako kung gaano
kasarap ang P40 na bigas at gaano ito katagal; o ilang kain ko ito. Tinatayang
nasa P55-60 ang kanin ko sa isang araw. Sa isang buwan ay P1,650-1,800. Kung
ang isang kilo kong bigas ay tatagal ng isang araw, sa loob ng isang buwan ay
kakain lang sa budget ko ay P1,200 (+P200 para sa kuryente). ‘yung P250-450 na
matitipid ko ay malaking bagay na.
Pero
siyempre namuhunan ako sa rice cooker ng P650; na sa loob ng dalawang buwan ko
pa mababawi; so technically makakapag-umpisa pa lang akong magtipid ay sa buwan
ng Oktubre. Hindi pa kasama rito ang depreciation cost per year ng rice cooker.
Ang
mahalaga: in the long run, makakatipid ako.
Kanina
habang nagbubukas ako ng kahon sa bahay at inaalis ko sa plastika ng rice
cooker at parang steam pot na mukhang siomai-yan, ay ngiting-ngiti ako.
Napa-“waaah” pa ako nang makitang may free pa pala akong sandok at measuring
cup. Para akong batang may lutu-lutuan. Puwede na akong tumanggap ng bisita
dahil 5 cup-capacity naman ang rice cooker ko. Puwede nang makikain sina Uloy
at Kakoy. Puwede nang mag-sleep over si Donjie. Puwede nang mag-cluster meeting
sa’min pero wala pang mga upuan.
Ang
mahalaga: may lutuan na ako ng kanin at pancit canton.
Sinuslat
ko ‘to ngayon sa saliw ng cassava cake at mainit na kape na may gatas.
Watalayf! Salamat po dahil nakikini-kinita ko na ngang nagiging matanda at
malaya na nga ako.
Teka
lang, nasusunog na yata ang sinaing ko.
Dyord
White House
Agosto 16, 2016
No comments:
Post a Comment