Agosto 21, 2016

Ayun.

Medyo levelling off lang. Nakauwi ulit ako ngayon. Oks naman ang isang linggo. Hindi pa rin maka-blog ng matino. Ng seryosohan. Ng may sense. Pero gusto ko naman talaganag magsulat. Ang daming hadlang e. Siyempre, mahalaga ’yung mga gawain, gaya ng paglilinis ng bahay, pagpapraktis ng tugtog, pagrereview ng buong week accomplishments, paglalaba, pagsama sa mga kaibigang lumabas; mahalga lahat ‘yan!

Pero ang totoo ay nagkaroon ako ng lazy (half) day at nanood lang ako ng anime. Hoy! Ang sipag ko naman buong week, I deserve to have a lazy day naman. Mga ganang dahilan para hindi makapagkuwento sa blog ng mga bagay-bagay.  Pero hoy may dalawa akong tula sa unang isyu ng Bukambibig sa issuu.com. Pwede na muna akong magpahinga sa pagsusulat ng matino.

Pero umaagaw pa rin ako ngayon; maka-entry lang. Ang dai ko rin kasing trabahong hahabulin sa buong week na ‘to. Dapat nga tulog na ‘ko ngayon kaya lang nagkuwentuhan pa rin kami ni Roy dito sa bahay. Si Roy ang unang kaibigang makiki-sleep over sa bago kong apartment. Ayaw daw n’ya ang nakakabinging katahimikan. Ayaw daw n’yang mag-isa lang sa bahay gaya ko. E sa kaya ko naman at masaya akong mag-isa. 

Ikinuwento ko na rin sa kanya ang depresyon ko. Meron s’yang pananaw na baka dulot ito ng hindi ko normal na sleeping habits (gaya ngayon) o kaya ay hindi maayos na kalagayan ng nutrisyon dahil masyado akong nagtitipid sa pagkain. Basta sabi ko, “nade-depress pa rin ako kahit walang BIG THING na nangyari sa buhay ko”. Mahalaga na at least alam na n’ya kung bakit minsan ay gabing-gabi na ay nanghihingi pa rin ako ng panalangin sa kanila. Minsan daw talaga kung clinical ang problema ay magpa-psych na nga ako. Ayoko ngang gumastos. Basta alam mo na kako.

Sa pangkalahatan, sa buong isang linggo sa buhay ko ay maayos. Wala ang higanteng itim na baka sa tabi ko. Mukhang hindi na s’ya babalik. Salamat! Salamat naman! Handa na ulit ako bukas sa panibagong mga hamon sa kagawaran at sa mga susunod pang ugnayang panlipunan sa mga baranggay. Gusto ko na ulit manumpa ng katapatan sa watawat ng Pilipinas at manumpa bilang kawani ng gobyerno.

Sana mas makapagkuwento pa ako ng mas marami pa. Gustong-gusto ang tunog ng tama ng daliri ko sa keyboard kaya lang kailangan ko na talagang magpahinga para bukas.

Dyord

White House

Agosto 21, 2016