Ganito pala ang ibig sabihin ng premium.
May dala akong ham. Walang utensils at kitchenware na matino si Edison sa TLE room n'ya. Home econ kung private pero dahil public school teacher kaya TLE. Nanood pa ako kung paano ba buksan o lutuin ang ham sa Youtube. Tinatapon ba 'yung sauce o puwedeng isama nang lutuin. Di ko kasi alam kung sauce ba ito o marinating syrup ba kasi 'yung iba gumagawa ng sarili nilang sarsa talaga. Gaano lang ba kakonti ng mantika? Hala masusunog agad ang asukal dahil glazed, paano ko 'to tutustahin?
"Hala anong ginawa mo d'yan?!" sabi ni Song sa nagkalasug-lasog nang ham. Hayaan mo na kako ang purol ng kutsilyo mo e. Mas pinawisan pa ko sa paggagayat nare kaysa paglalakad kanina. Gutom na ko, maluluto rin yan kahit mukhang pangmenudo ang gayat. 'yung iba nga hindi nakakatikim ng hamon kung Pasko. Nagsuot na ko ng face shield para magsalang sa kawali, matitilamsikan ako for sure dahil walang siyansi si Edison. Bumili ka na rin ng non-stick pan next year. Magtetrenta na tayo dapat mga kitchenwares na ang pinupundar natin.
Salamat sa hamon pero hindi sa hassle. Siguro business strategy ito ng mga mayayamang kumpanya. Mamimigay sila ng ham na buo sa mga mahihirap para mahirapan sa paggagayat at ma-realize mo na next year kailangan mong bumili na ng pre-sliced premium ham. 'yung di na malalasog at sexy-thin na gayat.
Sa bahay, pag-uwi ko ay halos bato na sa freezer ang mga ham. Wala kaming binili sa mga 'yan. Bigay ng politiko. Bigay ng simbahan. Bigay ng kumpanya. Wala na ring gustong maggayat. Nag-ulam na lang kami ng itlog, ipinatong na lang sa sinaing.
Next year, bibili na ko.
No comments:
Post a Comment