Friday, December 25, 2020

Mahirap pala talaga ang buhay ngayon

Kakatapos ko lang maligo at habang naghahanap ng maisusuot na damit, at kung kailan naman magbibihis na'y saka pa naghahagilap ng maisusuot, naririnig ko si Mama na nakahiga na sa kuwarto kahit na maaga pa lang.

"Mahirap pala talaga ang buhay sa ngayon no?" sabi ni Mama.

"O," 

'yun lang nasabi ko na ang implikasyon ay bakit n'yo naman nasabi at kung research-based ba 'yan. Lately, taga-follow up questions na lang ako sa bahay ng mga reflections ng mga tao.

Kapag umaga ng Pasko, 'yung mismong araw ng bentsingko, wala nang nagtitinda sa palengke. Kaninang umaga, halos lahat ng manininda ay naroon at naghihintay sa manaka-nakang mamimili na nakalimot sigurong bumili ng sibuyas o fruit cocktail. Isa na sina Mama at Rr sa umaga ng Pasko'y nagtataas ng trapal ng tindahan para magtinda. "Paskong-pasko naman ay kayo'y bukas pa," sabi raw ng mga mamimili. 

x



"Joy, Christmas!" sabi ng natanggap na voice clip ni Mama mula sa isang may special need. Namamasko raw sa kanya. Nasa abroad pareho ang mga magulang kaya araw-araw may nakatokang magdadala ng pagkain at ipaglalaba 'yung may special needs. Sa magkakapatid ito na lang daw ang hindi pa napepetisyon sa abroad. 


x


Bisperas, maghahapunan sana kami ni Edison sa Jollibee. Pagabi na at iniisip namin ay abala na ang mga tao sa pagsimba, wala nang tao masyado. Bukas kaya? Bukas 'yan at korporasyon e, sayang kita. Paglapit namin abala na ang mga crew, nagmamadaling magpunas ng pinto at mga salamin. Nakatagilid na ang mga upuan. Hindi na nagpapasok, magsasara na.

x



"O bakit lalabas pa kayo e ang dami naman nating pagkain?!" sabi ko kena Mama at Rr na kakauwi lang galing palengke't paalis na naman. Sikal na sikal pala si Rr sa pagpunta sa mall o kahit anong tindahang may malalaking salamin at bumili mula sa kanyang pera -  pumila sa counter. Ang binibili ng kapatid ko'y shopping experience at hindi talaga pagkain. Feel good siguro kapag bumili s'ya sa convenient store. Pag-uwi pinasalubungan naman ako ng BigBite at ipinagmalaki ang kanyang best buy na tubig. Balak n'yang i-reuse ang botelya. Fan ng tumbler sina Mama at Rr noon pa man at hindi dahil sa emba-environment. 

x



Umuwi pala ang kapatid kong alibugha na si Vernon. Kakauwi ko lang din at alibugha rin naman ako on my own way. Napansin ko na may SPAM kami. O, san galing?! Sinabi ni Mama kung kanino galing pero wala akong naintindihan. Napansin ko na may mga imported chocolates kami. O, san galing?! Sinabi ni Mama kung kanino galing pero wala akong naintindihan. Whatchamacallit, naalala ko na ito ang laging sinasabi ni Tsang Lorie noon sa work kapag may inaalala s'ya at brand din pala 'yun ng chocolate. Mag-i-SPAMsilog ako bukas. Kinabukasan nang magluluto na ako, wala na, wala nang SPAM, nagbukas ako ng ref at wala na ring chocolates. Umuwi na rin ang kapatid ko. Inuwi na n'ya lahat sa pamangkids ang SPAM at chocolates dahil hindi naman sila makakabiyahe papunta sa'min. Alibugha talaga.


x



Naririnig kong nagdadasal sina Mama at Rr, may tungkol sa pag-iingat, pasasalamat at nang bahagya kong silipin ay nanalangin habang nagpapahid ng facial cream.



#

No comments: